Alaksandr Łukaszenka
 |
Ten artykuł jest w edycji i kogoś właśnie osłabiło w trakcie jego pisania. Aby go nie dobić, poczekaj aż wytrzeźwieje i dokończy swoją twórczość. Jeżeli trwałoby to zbyt długo, skontaktuj się z administratorem lub z użytkownikiem o nicku Runab. |
|
Ten artykuł dotyczy białoruskiej ikony demokracji. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Aleksander Łukaszenka (biał. Аляксандр Рыгоравіч Лукашэнка, ros. Александр Картошка Лукашенко. pseudonim Бацька – Ojczulek, ur. 30 sierpnia 1954) – białoruski polityk, właściciel największego kartofliska na świecie.
Życiorys
Urodził się 30 sierpnia 1954 roku w Kopysiu. W oficjalnych biografiach można przeczytać, że jego ojciec zmarł podczas II wojny światowej. Prawdopodobnie tak wspaniałomyślny polityk nie okłamał swojego narodu co do swojej biografii. Prawdopodobnie ojciec Baćki zginął podczas starć z żołnierzami wyklętymi. Polscy partyzanci nie uznali zakończenia wojny i prowadzili walki do 1963 roku. Niby walki trwały tylko w okolicach granicy polsko-radzieckiej, ale Kraj Rad stanowi cały świat (a przynajmniej jego sens), więc można podciągnąć, że to nadal była wojna światowa.
W polityce zadebiutował w 1990 roku, awansując z kierownika sowchozu na deputowanego ludowego do Rady Najwyższej Białoruskiej SRR. Wyróżniał się wysoką aktywnością i często korzystał z możliwości wystąpienia. Mówił o wszystkim, od prywatyzacji po stan drogi z Grodna do Moskwy. Opozycja zarzucała mu, że mówi bez sensu. Zwolennicy, że z sensem. Niezależni obserwatorzy zaś, że nieważne co mówi, ważny by w końcu zdecydował się, czy chce mówić po rosyjsku czy białorusku.
w 1994 roku został prezydentem Białorusi. Jego pierwszą poważną decyzją była zmiana flagi i godła. Dotychczasowa flaga zbytnio kojarzyła się z flagą Polski, a Litwini pisali pisma do Mińska, gdzie domagali się płacenia tantiem za przywłaszczenie sobie Pogoni. Łukaszenka zdecydował się przywrócić lekko zmodyfikowane symbole z czasów komunistycznych. I tak flaga symbolizuje piękny zachód słońca nad bagnami, a w godle uwieczniono Białoruś otoczoną wieńcem ze zboża i kapusty.
W 1999 roku marzył o przywróceniu Związku Radzieckiego. Jeździł po Rosji i namawiał Rosjan, by wybrali jego na prezydenta nowego ZSRR. Symbolem jego kampanii wyborczej było porównywanie bałaganu w Rosji Jelcyna, do porządku na Białorusi, gdzie emerytury wypłaca się na czas, na ulicach nie ma śmieci, a Dzień Sprzątania Biurka przypada 365 dni w roku. W Noc Sylwestrową Jelcyn ogłosił jednak, że prezydentem Rosji zostanie Władimir Putin. Trzask bólu dupy Łukaszenki był tak głośny, że Europejczycy nie słyszeli fajerwerków, a komputery rejestruje głośność otoczenia zwariowały i wywalały błędy. Pluskwa milenijna się dokonała.
W 2001 roku wybrał pierwsze wybory prezydenckie. Zdobył 76% głosów, a wszelkie oskarżenia o fałszerstwach nikogo nie obchodziły, bo tak bo World Trade Center. W 2006 roku odbyły się kolejne wybory. Jak wszyscy przyznali, zostały one sfałszowane. Przyznał się do tego sam zainteresowany przyznając, że popiera go 90% narodu, ale musiał zmienić wynik na swoją niekorzyść, by wyniki były bardziej europejskie. Według potwierdzonych przez niezależnych obserwatorów z Rosji i Samoobrony wyników, w wyborach prezydenckich w 2010 roku przy 90% frekwencji Łukaszenka zdobył 79,65% głosów, 21,89% Andrej Sannikau, 11% Jarosław Romańczuk, a pozostałe 2,46% pozostali kandydaci. Okrągłe 115. To jest słabo. No nic, meczyk.
Stosunki z Polską
Łukaszenko ma słabe stosunki z Polską. Z pewnością jego stosunek do Polski był kiedyś lepszy, lecz (jak to we wszystkich innych parach) musiał się kiedyś osłabić. Nie wiadomo, czy wina leży po stronie gościa zwanego Лукашэнка, czy też po stronie Polski… wiadomo, że Białoruś w osobie Łukaszenki nie lubi Polski, podobnie jak Łukaszenka w osobie Białorusi.
Ludzie Łukaszenki
99,9999% mieszkańców Białorusi to ślepo posłuszni ludzie Łukaszenki i jego wojsko. Reszta to dzicy kanibale z Dźjikjegoi Lasuj Pelynegoj Dzikujsów, lub opozycja/obcokrajowcy, których Лукашэнка z pewnością wywali z obrębu swojego podwórka, jak tylko Rosjanie dowiozą mu nowe tarcze. Ustrój Białorusi przypomina bardzo mocno monarchię despotyczną gdzie Łukaszenka postrzegany jest jako władca bóg, syn niebios. Dominującym wyznaniem na Białorusi jest łukaszenkizm.
Poparcie
Wedle ostatnich sondaży, w razie wyborów Łukaszenko otrzymałby 123,483% poparcia przy frekwencji przekraczającej 130%. Jest to o niespełna 0,002% mniej niż przed miesiącem, co może sugerować znaczny spadek zaufania Białorusinów do prezydenta (bądź też osłabienie dyscypliny w wydziale fałszerstw wyborczych KGB).
Ważniejsze sukcesy
- Otrzymał IG Nobla.
- Udowodnił, że człowiek bez rąk może klaskać.
- Poczęstował Seagala marchewką.
- W 2006 roku zajął pierwsze miejsce w produkcji dżinsów na świecie.
- Utrzymuje rekordowo wysokie poparcie pomimo braku poparcia.
